[پـــښــتـــنه مــیـــنـه

زړه مــــی د مـــــــیـــنـــی دود پـــالــل غـــــــواړي

پــــــه وطــــــن ســــــر خـــــپـل زارول غـــــواړي



شــیــــخ خــــو د مــــیــــنـی عـــبـادت جــــوړ کـــړ

حــــورې عــــقـبـا کــــــې ښــــکلــــول غــــــواړي



پـــښـــتـانـــه مــیـــنه بــــې پـــــښـــتـو نـــه کـــــوي

مــــــیــنـه د نـــــــنــــګ ســـــره تــــړل غـــــواړي



ســـتــوری د عــــقـل نــــهâ پــــــوښـــتـــنه وکـــــړه

پـــښــتـــنه مــــیـــنـه پـــــــښـــتـو تـــل غـــــــواړي





خـبـری



پـــــه غــور ورتــه غــــوږ شـــی چـې د چـا خـبری کړي

د ځـــان کــه د د نـــــــیا کـــــه د اشــــنا خــــبـری کــړي



پـه هــره یـوه خـبره کــی ئــی پــند او ارزښــت شـته دی

د د یـــــن که د د نــــــیا کـــه د عــــقبا خـــــبـری کـــړي



خـــبـرو کــی ئــی تـــومــنه ده د مــیــنی ګـــــــډه کـــړي

د نـــــنâ کــــه د پــــرون کــــه د ســــبا خــــبـری کـــړي



مــا زړه ئــی پــه خــــوږو خـــوږو خــبری دی بــایـلـلـی

د مـــــیــنـی د د ســــــتور کــــه د وفــــا خـــــبری کــړي



بـس دومـره راتـه ووایه ای ســــتوریـهâ نــور پـوهــیـږم

چــې تـا تـه پــــه ژړا کــه پــه خــــنـدا خـــــبـری کــــړي



د قــام مــیـنـه

پــــه لــــفـظـــونـــو ئی تـــصـویـــر انــځـــورومـــه

څـــــو خــــیـــالــــونـــــه ئـــی د ســــره زارومـــــه



چـــې د قــــام د مــیــنـی یـــاد پــکـی خـونـدی کـړم

خـــیــال تـــه رنــګ د زړه د ویـــــــنــو ورکــومــه



چــــې تــوان داتــــفـاق پــــښـــتـون پــــیــدا کــــړی

او ســـیــاســی پـــیـــژنـــد خـــپــل قــام تـه وګــټــمه



صــدقـــه او ســـپـــېـــلـــنــی چې له خـپــل قـــام شم

بیا پـه مـرګ مې پـروانــه شــــتــه کــــه ومـــرمـــه



چــې جــنډه د پـــښــتــون جــګــه تــر اســمــان شی

ســـلامـــــــۍ تــه ئـــــی زه ســـــتـوري ودر ومـــه



څـیـری ګـریـوان



د لـــیونـی عــا شـــق ســره څـــیـری ګــریــوان مــزه که

د مـــحــبت قــا تـــل تـــه غــــږ ئی د جـــا نــان مـــزه که



پــرون په مــخه بـــا نــدی راغی پـــه خــندا کـیâ وویــل

د ادم خــان او درخــا نــی د عـــشـــق داســـتان مـزه کـه



بــلـبلان هــــسی تـــرانی د ګــل پــهâ بــــڼ کـــی وائـــــی

د دار پــه ســر بــا نــــدی د مــیــنی امـــتحان مـــزه کــه



د تــورو زلـفـو خــوشــبـوئي کی پروت بی خودهâ ښه یم

د لــونـګـــین په خــوا کــی خــوب شـپه د بـاران مزه که



ډ یــــری خـــبری وکــــړی دائــــی په اخــر کــیâ وویــل

ســتوری په ځمکه څه کړي؟ سـتوري په اسمان مزه که



قــــــــوت

چـې څـاڅکي څـاڅکي يو ځای شي غـټ سـیند شي جوړولی

یــــووالـــــي کـــې ډ ېــــروالـــی د قــــوت دی مــا لـیـــدلـی



یــو کـــڼـکــی خــو کــمـزوری وي په لـــږ څه زور ماتېږي

ګــېـډۍ د کـــڼـکـــو څـــوک اســـانـــه نـــه شـــي مــاتــولــی



وحــدت چې د مــوټــرâ پــرزو کې وي نــو حــرکــت کــړي

مــوټــر پــرزې پــرزې کــه بــیـا خــونـه شــي خــوزېــدلـی



که غــواړې تـرقـې ســــتـوری د قــام د وحــدت غــم خــوره

ټــوټــې ټــوټــې چـې قـام وي خــپـل ژونــد نـه شـي سـمولـی



د مــیــنـی افــسـانــه

خــان پــه لـکــونـو اخــیـسـتـه جـانـان وړیـا واخــیــست

ســودا د عــشــق کې ســودایــې شو خان سودا واخیست



غــرور د مـیـنـی د دولــت زور تــه ســر نــه ټــیــټــوی

نــوی لاڅــه کـوی چـې لاس تـری زوړ اشـنـا واخـیست



زه خـو مـیـن یـم مـعــشـوقـه مـې د ښـایــسـت جــوړه ده

مـا ښـایـستونــو کې ښـایـسـت د پـښـتونـخــوا واخــیـست



خـولـه مې خطا نه شوه، په زړه کې ئـې ساتـلـی نـه شــم

نـوم د جـانـان چـې مــې پـه ډاګــه بــر مـــلا واخــیـست



د خـپـلـې مـیـنـی اظـهـار نـور د لــیـک پــه ژبــه کــوی

لاس کــې قــلـم او کـاغــذ ســتــوري د سـبـا واخــیــست



د نـــفــاق رنــځ

اوس کــه خــپــل جــنــت وطــن کـې بــې وطـن یــم

خـــو اخـــر ددې وطـــن اصـــلــی څـــښــــتــن یـــم



د نـــفـــاق رنـــځ راکــــې ګــــډ دی نـــاتــــوان یـــم

کـه یـــو ځـــل پـــه اتـــفـــاق شـــم تــــوانــــمـن یــم



د نــــــفـــاق درنـــځ لـــه درده کــــه زه روغ شـــــم

بـــیــا مــې ګـــوره چـــې د خـــپـــل وطن واکمن یم



د غـــاټـــول د ګــل پــه بـــوی کــې یــم لــوی شوی

پــروت ددنــګــــو دنــګــــو غـــرونــو پـه لـمن یـــم



ســـاه مــې واخـــله خـــو پــــښــتــو رانــه وانه خلی

زه پـــښـــتون یــم پــه پـــښـتـو بـــانـدې پــتــمــن یم



که زمــا ســــتــوری پــــه قـــــبـر چــیـرې راشـــی

پــه پــــښــتــو راتـــه دوعـــا کـــړه پــری مــیـن یـم



لــوړ تـهـذ یــب



چــې لـــوی شـــوي دي پــه جــګــو جــګـــو غـــرو کـی

غــیـرتــــونــــه شـــته ســــــیـــنــو د پـــــښــتــــنو کـــی



پـــهâ قــــــامـــــونـــــو د د نــیا کـــیâ مـــیـلمهâ پـــال دي

ټــنګ ټـــکــــور ئی هــره شــپه شــته دي حـــجـرو کــی



*د هـــــــــــــنر ســـــره د مــــــــیــــــنی دا ثــــــبـوتâ دي

شـــاعـــرانـــوâ دي ســـتا یــلــــي پــــــه مــــــسرو کـــی



د ښـــمـنان ئـــــی پــــهâ وژوâ بــــریــالی نـــــه شــــــول

څــومــــره زور شـــته دي پـــه ژبــــی د پـــښــــتـو کــی



دا یـــــوازیâ â ژبــــهâ نــدهâ لــــوړâ تـــــــهــذ یـــــبâ دي

لـــــویـــه دهâ لــــهâ نــــوروâ ژبـــوâ پــــهâ غـــــږوâ کــی



د پـــــښـــتـو د اســـمانâ ســــتوریâ دي روښـــــانâ وي

چې ځـــــــلـــیږی تـــــل د غـــرونــــو پـــه ســـــرو کـــی



ــــــــــــــــــــ

وژو: وژل





ایــمان مــیـن â â â â په



دا فــــلســفــي وائــی مــلګـــرو هــــر انــسان مـــین دی
څـــوک پـه پــیسو باندی مــین څـوک په جـانان مین دی



څــوک ددی ښــکلــو مـحـبت کی ســرګـــردانـــه ګــرزي

څــوک خـود پــرســته دی یــوازی پـخـپل ځـان مـین دی



چـــا د جــنتâ پــهâ تـــمهâ تــمهâ مــــسلــیâ زړی کــــړی

څـوک په د نــیا کی مــزی غــواړی پــه جـهان مــین دی



څــوک د اوبـو په شـان د هـر یـو لــــوښــی بـــڼه نـیسی

څـــوک لکــه تـــېـږه په ازاد ســـوچ او بــیانâ مــین دی



د هـر چا خپل کار دی چې مینی ته څنګ رنـګ ورکــوي

ســـتوری په قـام، وطــن، پــښتو او په ایــمان مــین دی



ســیـاســی پـــیـژنـد



ویـــښ شــه رابـــــیدار شـــه وخـت دی بیا د امتحان دی

ای پــــــښـتـــون ځــــلـــمیه



بی د پــښتو ژبی نه ســیا سـی پـــیـژ نــد دی ګـــران دی

ای پــــــښـتـــون ځــــلـــمیه



پــا څــیــږهâ پـا څــیــږهâ د حــــالا تــو رنــګ بــد ل کــړه

دی ډ ول حالا تـــو کــی خــــو سخـت زمونږ ګــزران دی

ویـــــښ شـــه رابــیدار شـه وخت دی بــیا دامــتحان دی

ای پــــــښـتـــون ځــــلـــمیه



خــپل پــیژ نــد سـمبا ل کـه، پـه پـــښتو او پــښتونـوالـی

بی له خپل پــيـژ نـد نـه ، پــیـژنـد لـی څــوک جــهان دی

ویـــــښ شـــه رابــیدار شـه وخت دی بــیا دامــتحان دی

ای پــــــښـتـــون ځــــلـــمیه



بــرخه د پـــښتو چـې خــوري لـیکل پـه پــښتو نـه کـوي

لـــری لـه مــقــــا م کـړه کـه وزیـــر او کـه ســلطا ن دی

ویـــــښ شـــه رابــیدار شـه وخت دی بــیا دامــتحان دی

ای پــــــښـتـــون ځــــلـــمیه



ســــــتـوری وائــی قــــا م چـې کـلـــه ژبــه رســولــی ده

وتــــی پــه قـــا مــونــو د د نــیا کــــی نـــوم نـــشان دی

ویـــــښ شـــه رابــیدار شـه وخت دی بــیا دامــتحان دی

ای پــــــښـتـــون ځــــلـــمیه





د وعــــــا

د مــیـنـی د ښـــمـنـان واړه مــیـن او عـــاشــقـان کــې !

یــــــا ربـــــه د انـــــــســـان !

تـــوان د مــحــبـت زړه کې پــیـدا د هــر انـــسان کـې !

یــــــا ربـــــــه د جــــــهــــان!

چې هــر یــو تـن مــیـن شــي پــه انــصاف او عــدالــت

د زور نـــــه وي نـــــــفـــرت

ســــولـــه ارامــــي شــــي او ژونــــد ون وي د عـــزت

د هـــــــر قـــــــام او مـــلــــت

بــنـسـټ او لـسـولـی شـی چـې هـر تـن وی په امان کې!

تـــوان د مـحـبـت زړه کې پـــیـدا د هـــر انــــسـان کـې!

یــــــا ربــــــه د جـــــــهــــان!

چې نـشت نوم د ښکیلاک او دزبیښاک شي په دنیا کې !

قــــایـــــمــه ورورلـــې شـــي

هـر څـوک پـه کار لـګــیا شي د ژونـد ون په ارتـقا کې!

پــدی لار کــې ســیـالــي شــي

شـریـک شـي اولـسـونـه ټــول پـه ګــټـه او تــاوان کې !

تـوان د مـحــبـت زړه کـې پــیـدا د هـــر انــسـان کــې !

یــــــا ربــــه د جـــــــــهــــان!

نـقـشه کې د نـړۍ جـوړه د ســتـوری پـښـتـونـخـوا کې !

چــــې زړه د اســـــــــیــــا دی

تــوان د انـــفـاق پـــه پـــښــتــنـو کـــې راپــــیـدا کـــې !

چــې لـــوی ارمــان زمـــا دي

بـچـی مې د وطــن ټــول د پـــښـتـو پـه لار روان کـې !

تــوان د مـحـبـت زړه کـې پـــیـدا د هــر انــسـان کــې !

یـــــــا ربـــــه د جــــــــهـــان