له دنيا نه مې زړه تور دى پري ذاتې
ښه ده ستا غېږ کې مې کور دى پري ذاتې

چې ستا زلفې سايبان دي پر ما باندې
په مالت کې داسې شور دى پري ذاتې

زما مخ به د لمر مخو تکل نه کړي
دا اوربل چې دې را خور دى پري ذاتې

لکه ستا په سپين جبين واړه خالونه
هر دښمن مې داسې تور دى پري ذاتې

بيا دې څنګه سپموې جام د سرو شونډو
چې راپورې داسې اور دى پري ذاتې

غنيمت دى چې يو بل ته مو غېږ ورکړه
دنيا پرېږده سړي خور دى پري ذاتې

کرشمې دې د ستم را باندې کم کړه
پام خو وکړه مخکې ګور دى پري ذاتې

په مړو سترګو به هېڅ چاته نه ورګورې
هر سړى دلته ميخور دى پري ذاتې

ستا عامر خو له بنګړيو ځينې جوړ دى
زورورو سره زور دى پري ذاتې