ھڪ ڳيري تي جڏھن باز حملو ڪيو تہ انھيء وڻ ھيٺان نھاريو
ڏٺائين ته ھڪ ڏسڻ ۾ مومن صورت ماڻھو تسبيح پڙھي رھيو
ھو تہ ڳيرو پنھنجي جان بچائـڻ لاء انھي جي جھولي ۾ اچي
ڪريو ، ان شخص تسبيح زمين تي رکي کيسي مان چاڪو
ڪڍي ڳيري کي ڪُھي ڇڏيو،
انھي سموري واقعي کي شاھ صاحب ھيئن ٿو بيان فرمائي ...........................
"ڏِسِي ڀُليَسَ وَيسُ، نَہ تَہ وَڻ بہ گهڻا ها ويجهڙا
اچي پَيَس تنهنجي دامن ۾، ڏِسِي لال لِبيسَ،
مُون ڀانيَو آ درويش، پر تُون تَہ بازن کان بہ بُڇڙو"