رحمان بابا
رحمان بابا په ( ١٠٤٢ ) هجري کي په يوه غريبه کورنۍ کي زېږېدلئ دئ، په قوم مهمند او د پلار نوم يې عبدالستار دئ. دی په ( بهادر کلي ) کي اوسېدئ. عبدالرحمان په خپله زمانه کي يو صوفي مشربه سړی وو. ډېر شعرونه يې ويلي دي.
د رحمان بابا شعرونه د خلکو ډېر خوښ دي، خلک دده په شعرو باندي پالونه اچوي. رحمان بابا په ( ١١١٨ ) هجري کي مړ سوئ دئ.
رحمان بابا د دنيا کارونه نه کول. دی به تر يوې وني لاندي ناست وو او شعرونه به يې ويل چي د هغه کلي خلک تر اوسه پوري هغې وني ته د قدر په سترګه ګوري.
د رحمان بابا شعرونه ډېر ساده او اسانه دي. اخلاقي، ديني، اجتماعي او تصوفي شعرونه يې ويلي دي. دده د شعرو کتاب د ټولو پښتنو خوښ دئ او په لوړه سترګه ورته ګوري. د ده د شعر نمونه په لاندي ډول ده۔
چي مـــــدام د بـــــــل و عيبو تـــــــه نــــــظر کړې
خــــدای د خپـــــله عيبــــــــــــه ولي بې خبر کړې
کــــه يــــــوه جـــــــودانه عيب وينې په بل کښي
هغه يو جودانه عيب به يې لـــــوی غــــــر کړې
کـــــــه دي خپـــــله ګنـــــــاه لــــــــويه لکه غر وي
پـــــه حيــــــله حيـــــله بـــــه غــــر د مچ وزر کړې
که څوک تله د انصاف په لاس کښي در کړي
خـــــپل ټــــــــټو او د بــــــل اس بـــــــه برابر کړې
تــــو لعنت دي پــــــــــــه دا هسي مــــــنصفي شه
چــــــي د حـــــقه و بـــــاطل و تــــــه ګـــــــذر کړې
تــــا تـــــه رب د مــــــلايــــــکو مــــــقام در کــــــــړ
تــــا دا خپـــــــل صـــــــورت پخپله ګاو و خر کړ
که دي يــــو وېښتـــــــه د ځان د پاسه کوږ شي
ځــــان هغه ســـــاعت لــــــــه خدايــــــــه مرور کړې
د ځوانـــــۍ عمــــــــر دي تېر کړ په غفلت کښي
پـــــه پيري کي بــــه څــــــــه زېرمه د محشر کړې
پـــه پــــــيري کښي د ځــــــــوانۍ چاري نه ښايي
تــــه پــــه ورځ د عـــاشــــــــورې به څه اختر کړې
لــــکه بــــېخ د زړې ونــــــــي چــــينجي وخـــــوري
پــــه دا تــــېر عمر بــــــه څه ښاخ و ثمر کــــــــړې
دغـــــه بــــاغ بــه دي خلاص نه شي له خزانـــــــه
کـــه چاپـــــېر ور ځني ســـــــد د سکندر کـــــــړې
و بــــد خواوو تــــه هيڅ څوک نصيحت نـــــــه کا
رحمان ستا په غم شريک دئ که بـــــــاور کړې
Bookmarks