ﺭﺋﺎﻥ ﭘﻴﻮ ﻳﺎﺩ ڪﻨﻬﻦ ﺟﻲ ۾، ﺍﻱ ﭼﺸﻢِ ﺗﺮ ﻧﻪ ﻣﻮA
ﺭﺋﺎﻥ ﭘﻴﻮ ﻳﺎﺩ ڪﻨﻬﻦ ﺟﻲ ۾، ﺍﻱ ﭼﺸﻢِ ﺗﺮ ﻧﻪ ﻣﻮﻧﮑﺎﻥ ﭘڇ،
ﻭﺳﺎﺭﻱ ڇﻮ ﻭڃﻲ ﻭﻳﻬﻲ ﺭﻫﻴﻮ ﺩﻟﺒﺮ ﻧﻪ ﻣﻮﻧﮑﺎﻥ ﭘڇ.
*
ﺗﺼﻮﺭ ۾ ﮐﮣﻲ ﺗﻮﻥ ﺁﮠ ڪﻮ ﺳﻨﺴﺎﻥ ﻭﻳﺮﺍﻧﻮ،
ﺍﻱ ﺳﺎﻗﻲ! ﻋﺎﻟﻢ ﺗﺸﻨﻪ ﻟﺒﻲ ﻫَﺮ ﻫَﺮ ﻧﻪ ﻣﻮﻧﮑﺎﻥ ﭘڇ،
*
ﺳڄﮡ ﭘﺮﺩﻭ ﮐﻨﻴﻮ ﺭﺥ ﺗﺎﻥ ﻭﻳﺲ ڄﮡ ﻗﺘﻞ ٿﻲ ﻫڪﺪﻡ،
ﺍﻫﻲ ﻧﻈﺮﻭﻥ ﻫﻴﻮﻥ، ﻫﻮ ﺗﻴﺮ ﻳﺎ ﺧﻨﺠﺮ ﻧﻪ ﻣﻮﻧﮑﺎﻥ ﭘڇ،
*
ﺷﺐ ﻓﺮﻗﺖ ﺟﻮ ﻋﺮﺻﻮ ڪﻴﺘﺮﻭ ﺗﺎﺭﻳڪ ٿﻴﻨﺪﻭ ﺁ،
ﺧﺪﺍ ﺟﻮ ﺳُﻨﻬﻪ ﺍٿﺌﻲ ﺩﻟﺪﺍﺭ ﺑﺨﺘﺎﻭﺭ ﻧﻪ ﻣﻮﻧﮑﺎﻥ ﭘڇ.
*
ڪڏﻬﻦ ﺗﻮﺗﻲ ﺁﻫﻴﺎﻥ ﺣﺎﻭﻱ ڪڏﻬﻦ ﺗﻮﮐﺎﻥ ﺭﻫﺎﻥ ﺧﺎﺋﻒ،
ﻫﻲ ﺁﻫﻲ ﻣﺎﺟﺮﺍ ڪﻬڙﻲ، ﺩﻝ ﺧﻮﺷﺘﺮ! ﻧﻪ ﻣﻮﻧﮑﺎﻥ ﭘڇ.
*
ﺟﻤﻴﻞ ﺁﻫﻦ ﮔﻬﮣﺎﺋﻲ ﺭﻧﺞ ﺍﻫﻞِ ﺩﻝ ﺳﺎﻥ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ،
ﻣﮕﺮ ﻫﻲ ﭘﻮ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ۾ ڏٺﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﻧﻪ ﻣﻮﻧﮑﺎﻥ ﭘڇ.
Reply With Quote
Bookmarks