يو څو مصرعۍ
ء د اوښ پرتوګ چرګوړي يووړو
ګونګټ په بريتو لاس وهي چي را به ېي وړمه
ء هله به احساس ځما د اوښکو ترله وشي
چي خپل ګريوان د بل په لاس کښي تار په تار ويني
ء ما مينه وکړه زه د ښکلو په مزاج پوه شوم
د زورورو سره عمر په ناکامه تيريږې
ء هغه د بل شول په ايره کښي سره بڅري د اور
جوړ څوک مئين د چا يادونو سره لوبې کوي
ء اووايه اشنا چې تا له څه سره تشبيه در کړم
ګل سره ازغي دي د سپوږمئ په مخ داغونه
ء زه خبر نه يم مينه څه وي و نا څه وي؟
خو ته چي نه ېي په ما يو ساعت هم نه تيريږي
ء اوس به د دي غمه په دغه کوڅه نه ورځمه
دلته په مخ د يو بي ننګه زما سترګي لګي
Reply With Quote
Bookmarks